6 Mart 2014 Perşembe

4




bıkmıştın. hevesin kaçmıştı. uğruna herhangi bir çaba sarfetmek istemiyordun. o kadar da güzel uyumuyordu. o kadar da değildi hiçbir şey. yetmişti. ama mesele yetmesi değil, yettiğini kabullenebilmekti. zaten her şey yolundaydı, daha ne istiyordun, seninki de afedersin ama saçmalıktı artık, allah şükretmeyeni sevmezdi ve daha ev ödevlerini bile bitirmemiştin. anlatmaya çalışmak boşunaydı. sen de kendini balkon kapılarına adadın ve nikotin ihtiyacını analı bacılı küfürlerle bastırdın. analar ve bacılar iyiydi. kalbin için ise aynı şeyi söyleyemiyordun. defoluydu, su sızdırıyordu ve eskiydi. belki de bu yüzden asla yeterince, asla gerektiğince ve gönlünce sevilemiyor ve sevemiyordun. ama olsundu. bu da böyle bir hayattı ve biraz daha uyumaktan kimseye zarar gelmezdi. belki.

anita

Hiç yorum yok: