1 Kasım 2016 Salı

21116





Bütün gece üşüdüm. Bütün gece düşündüm. Beş ayrı yerde sordum kendime, acaba napıyorum diye. Sonra sabah oldu. Annem çağırdı. Sarıldık uyuduk. Çünkü anneler güzel, çünkü hayat çirkin, çünkü insanlar garip. Uyandığımda bi takım hediyelere boğuldum. Kahve içtim. Muhabbet ettim. Sonra yine uyku. Akşama kadar. Çünkü içimdeki kedi yorgun, tembel ve soğuktan nefret ediyor. Ve şu an canım bir fincan kahve, bi sarılma ve biraz huzur istiyor.

anita
2.11.16


Hiç yorum yok: