f301117

hayır o işler öyle olmuyor...

bir şeyi yeterince istediğinde çözüm arar insan.susup kaçmak korkaklara mahsustur. bir dekor gibi, bir üzüm tanesi gibi, kendi kendini içmekte olan bir sigara gibi susup kalmaz. ben der, ben bu eli bu taşın altına koyarım. çünkü istediğine ulaşamamak, her taştan daha ağırdır. bunu bilen insan çözüm arar, bulamazsa yaratır, yaratamazsa ayak uydurur. çünkü bir şeyi istemek budur.

bir şeyi sevdiğinde son kez sarılmaz insan. son kez sarılmak korkaklara mahsustur. bir korkak gibi, bir kukla gibi, rolünü ezberlemiş bir aktör gibi sarılmaz. ben der, ben seninle olan hiçbir şeye son diyemem. ben, son kez olduğunu bilerek kokunu içime çekemem. çünkü vedalar, seven için ölümden daha ağırdır. bunu bilen insan hiçbir eylemin önüne son sıfatını koymaz, koyamaz. çünkü bir şeyi sevmek budur.

bir şeyi özlediğinde sessiz kalamaz insan. sessiz kalmak korkaklara mahsustur. sözü, cümlesi, itirazı yokmuş gibi tamam diyemez. ben der, ben böyle olmak istemiyorum. ben böyle olmamayı özlüyorum. kızsan da, vursan da, kovsan da, çağıracağım seni. çünkü hasret çekmek, tokatlardan daha ağırdır. bunu bilen insan, ne olursa olsun susmaz. susamaz. çünkü bir şeyi özlemek budur.

bunlar kalbe yazılı gerçeklerdir. ancak bunları sadece isteyenler, sevenler, özleyenler bilir. kabuslu uykularla, mutsuz sabahlarla, sislenen anılarla, dolan kül tablalarıyla, silinen iyi ki'ler ve büyüyen keşke'lerle, bir kış gecesi bu gerçekler anılır. söylenecek çok şey vardır, özeti ise tek bir satır:

hayır. o işler öyle olmuyor...

anita

30 11 2017